فشاري که به دنبال ورزش و فعاليت هاي فيزيکي بر دستگاه اسکلتي- عضلاني اعمال مي شود، مي تواند بر وضعيت اين اعضا تأثير مثبتي بگذارد.
دستگاه اسکلتي عضلاني که فعاليت هاي حرکتي بدن را برعهده دارند، شامل استخوان ها و ارتباط آنها با مفاصل، تاندون ها، رباط ها، اعصاب و رگ هاي خوني است و فشاري که به دنبال ورزش بر روي اين اندام ها وارد مي شود در هر سني تأثير متفاوتي مي گذارد.
استخوان متراکم و استخوان اسفنجي:
اسکلت بخش بيروني استخوان شامل استخوان سفت (متراکم) و بخش دروني آن شامل استخوان نرم( اسنفجي) است استخوان متراکم توسط يک منشأ پوشيده مي شود.
مطالعه بر روي ساختمان استخوان بيماراني که براي مدتي بستري و يا با گچ گرفتن براي مدتي بي حرکت بوده اند، نشان مي دهد که بافت استخواني که ورزش و نرمش نداشته است، پوک و ضعيف و سست مي شود و خطر
انتخاب ورزش که مناسب با شيوه زندگي شما باشد، مهم است. اگر درصدد هستيد تاآمادگي بدني خود را افزايش دهيد مي‌توانيد از ورزش‌هاي هوازي همچون دويدن سريع،پياده روي سريع و دوچرخه‌سواري استفاده کنيد. دوچرخه‌سواري انتخاب مناسبي است، شماميتوانيد دوچرخه‌هاي معمولي يا دوچرخه ثابت را انتخاب کنيد.
تحقيقات نشان داده‌اند که 20 مايلدوچرخهسواري در هر هفته خطر بيماري‌هاي قلبي را تا 50 درصد کاهش مي‌دهد. دلايلزيادي براي مفيد بودن دوچرخه‌سواري وجود دارد. دوچرخه‌سواري باعث کاهش وزن مي‌شود. مي‌توانيد از ميزان کم شروع کنيد و آن را به يک عادت مداوم تبديل کنيد. دوچرخه‌سواري استقامت بدن، توانايي شش‌ها و سلامت قلب و عروق را بالا مي‌برد.
کشورايران، با تاریخی ده هزارساله، در جنوب غربی آسیا و درمنطقه خاور ميانه، با وسعتی حدود ۱٬۶۴۸٬۱۹۵ کیلومترمربع ، واقع شده است که از لحاظ مساحتی جزو هجدهمين كشور جهان محسوب مي شود. این کشور از شمال به ارمنستان،آذربایجان و ترکمنستان ، از شرق به افغانستان و پاکستان، از غرب به ترکیه و عراق و از جنوب به خلیج فارس و دریای عمان محدود می شود.
پايتخت کشورایران، تهران است كه بزرگترين شهر ايران نیز به شمار می آید. براساس آخرین تقسیمات کشوری ، این کشور دارای ۳۱ استان و ۲۶۸ شهرستان می باشد .
کشور ایران همانند سایر کشورهای جهان دارای زبان و دین رسمی، پرچم، تقویم و واحد پول مستقلی است . به طوری که زبان رسمي در ايران فارسي و
سال 1392 در بعضی گاهشمارها سال مار نامیده شده است. سالی که می گویند پر از اتفاق های عجیب و غریب است.
بیش از 7 قرن پیش وقتی مغولان به ایران حمله کردند، درکنار همه تخریب ها و تغییرهای فرهنگی که به ایران تحمیل کردند، گاهشماری چینی- اویغوری را هم وارد فرهنگ ایرانی کردند. گاهشماری که مبنای آن نامگذاری دوره ای و گردشی سال ها به نام 12 حیوان بود. گاهشماری که با گاهشماری ایرانی ترکیب شد و تاکنون هم در باورهای عامیانه، به آن استاند می شود.
هرچند در اوایل به کارگیری گاهشماری حیوانی، بیشتر از مطابقت با ماههای هجری قمری استفاده می شد، امّا در دوره‌های بعد، بیشتر گاهشماری جلالی و برج‌های دوازده گانهٔ آن مورد استفاده قرار می گرفت.
بر این اساس، طول متوسط سال برای کارهای رسمی و مالیاتی در گاهشماری حیوانی، برابر با طول متوسط سال حقیقی خورشیدی بود.
تا دوره صفویه، گاهشماری حیوانی با ماههای قمری رواج داشت، امّا از دوره صفویه، مقرر گردید که علاوه بر ماههای قمری، ماههای شمسی نیز در تقویم‌های سالیانه ثبت شود. این روش از عصر صفویه تا سال ۱۳۲۹ هجری قمری ادامه داشت.در این سال ماههای شمسی با نام برج‌های دوازده گانه پذیرفته شده و در تقویم‌های سالیانه ثبت شدند.
********به وبلاگ من خوش آمدید*********
خدایا مرا ببخش / مرا فهمی ده تا فرامین وحکمت هایت را درک کنم/ و مرا فرصتی دیگر برای بهتر بودن ده تا دستهاو زبان تو شوم .
آمین یا رب العالمین
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
عضویت سریع
